Τα κάλαντα στη Θράκη έχουν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Κάθε περιοχή είχε την δική της παραλλαγή και μάλιστα έλεγαν κάλαντα για όλους και για όλα: για το Χριστό, την Παναγία, τον αφέντη και την κυρά του σπιτιού, για την ανύπαντρη γυναίκα, την αρραβωνιασμένη, για το μοναχογιό και για τους νιόπαντρους ανάλογα με το κάθε σπίτι. Στον Πόντο, υπήρχε το έθιμο «τη Χουσπαντιών», ένα έθιμο γονιμικού χαρακτήρα.
«Ο Σύλλογον τ'αεθανάς' λαλεί σας σην χαράν !! Ορίστεν, ορίστεεν !!! Σα 2 τη χορτοθερί, Σαββαημέραν. Έμορφα και χαϊρλίδικα, ορίστεν, ορίστεεεν !!!»
Το πανηγύρι της δεύτερης μέρας του Πάσχα, χρονολογείται από το 1912. Το καθιέρωσαν οι πρώτοι Έλληνες κάτοικοί του, Ηπειρωτικής καταγωγής, οι οποίοι είχαν μετατρέψει το τζαμί που προϋπήρχε στο σημερινό χώρο της Εκκλησίας, σε ορθόδοξο Ναό.
| Αναζήτηση |
|---|
